Uzun bir yol yürürken kafamda parçalarım hep o yolu. önce bakkala kadar varmaktır hedef sonra köşeyi dönmek. İlerideki kırmızı araba olur bazen yolun üçüncü kısmı bazen yokuşun başladığı yer. yol kısalır gözümde böylece; yürümek kolaylaşır.
Artık her sabah o günü bitirebilmek için uyanıyorum. hergün yeni bir başlangıç ve her uyku varılacak yeni bir hedef. askerdeyken öğrendim bunu yapmasını. cezaevindekiler için de son derece uygun gözüküyor bana bu hayat tarzı.
24 Kasım 2007 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
Yorum Gönder