Biliyorum ki mutlu bir hayatım yok, kimin var ki? Ama kendimi üzmek için sarf ettiğim bu çaba niye?
Tıpkı blade runner'daki androidler gibiyim, yaşadığımı hissetmek için kalbimi kamçılıyorum
2 yorum:
Adsız
dedi ki...
bunun yaşamı algılayış biçimim olduğuna kanaat getirdim ben. bu kanaat sonrasında çok rahatladım, daha pozitif oldum hatta. bu durum üzüldüğüne üzülmeyip sevinmek şeklinde özetlenebilir.
burda derdim kendimi başkalarına anlatmaktan çok gelecek için yazılı bir hafıza oluşturmak. bu sebeple yazılanlar sizden çok kendi anlayacağım ve beni ilgilendiren şeyler.
Yine de okuyan herkese çok teşekkürler çünkü birilerinin okuduğunu bilmek çok hoşuma gidiyor.
2 yorum:
bunun yaşamı algılayış biçimim olduğuna kanaat getirdim ben. bu kanaat sonrasında çok rahatladım, daha pozitif oldum hatta. bu durum üzüldüğüne üzülmeyip sevinmek şeklinde özetlenebilir.
Özge
bu iyi geldi gerçekten. Teşekkür ederim
Yorum Gönder